BİRAZ DA “DİN DERSİ” YAPALIM MI?..

Bu haberi her yerde bulabilirsiniz:

“2019’dan itibaren İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) ve bağlı kurumları toplam 1.019 kez denetlenmişlerdir.

Bu denetimlerin hiçbirinde herhangi bir usulsüzlük tespit edilmemiştir.

Bir karşılaştırma yapmak gerekirse; 2014-2019 yılları arasındaki önceki 5 yıllık dönemde İBB toplam 147 kez denetlenmiştir. Bu denetimlerin büyük çoğunluğu rutin incelemelerden oluşmaktadır. Belirtmek gerekir ki, denetlemeyi yapanlar Sayıştay denetçileri ve İçişleri Bakanlığı Mülkiye müfettişleridir... “

☆ ☆ ☆

Denetçileri ve müfettişleri Ekrem İmamoğlu o görevlere atamadı…

Çoğu mülâkatla işe alınmış Devlet memurlarıdır.

Onlar, soruşturmalarda bir şey bulamadılar da siz mi buldunuz?..

☆ ☆ ☆

Demek ki, bu yöndeki sözlerinizin hukuken hiçbir değeri yoktur.

Bu kafayla değil tanık, “gizli tanık” bile olamazsınız!

Çünkü sözleriniz; “dedikodu”, (1) “yalan”, (2) ve “iftira”dan (3) öteye gidemiyor.

Sırası gelmişken bu üç kavramı biraz irdeleyelim mi?

Dedikodu (gıybet), yalan ve iftira baskın dinlerin tümünde yasaklanmıştır.

Hatta bu kavramlar dinsizlerin (ateist) ahlâk anlayışında da kötü ve zararlı davranışlar olarak kabul edilirler.

Dipnotlara bir bakın isterseniz, yemin ederim:

Başınızdan aşağıya kaynar sular dökülecek, sırtınız terleyecek, bu gece uykunuzdan kabus görerek uyanacaksınız…

☆ ☆ ☆

Dedikodu, yalan ve iftira sizin inancınıza göre de yakışıksız ve kötü bir davranışlar değil mi?

Yoksa Müslüman değil misiniz?

Hristiyan da değilsiniz galiba!

Musevi olabilir misiniz acaba?

Hayır, hayır, Kutsal Kitaba baktım Musevi (Yahudi) de olamazsınız…

Ateist?

Onların ahlâk ve değer yargılarına göre de ateistler arasında asla yer bulamazsınız!…

☆ ☆ ☆

Yahu siz ne biçim insanlarsınız!?..

Yoksa insan da değil misiniz?..

Hani şu kutsal kitaplarda geçen meleklerin “İblis” denileni olabilir misiniz?..

Av. Cemil Can

DİPNOTLAR:

(1) İslâm Dini‘ne göre; dedikodu (gıybet), bir kişinin arkasından onun hoşlanmayacağı bir şeyi söylemektir. Eğer söylenen şey doğruysa gıybet, eğer yalan ise iftira olur. Kur’an-ı Kerim’de gıybet, ölü kardeşinin etini yemek gibi ağır bir benzetmeyle anlatılmıştır.

(İlgili ayet:Hucurat Suresi, 12. ayet)

Hristiyanlıkta gıybet, kötü söz söylemek, ahlaki bir kusur ve günah olarak görülmektedir.

( İlgili ayetler: Mezmurlar 34:13, ,Süleyman’ın Özdeyişleri 11:13, Efesliler 4:29, Yakup 4:11)

Musevilikte (Yahudilik) de gıybet, en büyük ahlaki suçlardan biridir ve ağır şekilde kınanır.

(İlgili ayetler: Levililer 19:16, Talmud, Arachin 15b, Mezmurlar 34:13-14)

Ateistlerin büyük bir kısmı ahlâki değerleri dinsel inançlara dayandırmak yerine; akıl, mantık, toplumsal düzen ve insan hakları çerçevesinde değerlendirirler.

Gıybetin bireyler arasında güvensizlik yarattığı için yanlış olduğunu savunurlar.

(2) İslâm Dini‘ne göre yalan söylemek, “Yalanı ancak Allah’ın ayetlerine inanmayanlar uydurur. İşte onlar yalancıdırlar” ayetinde belirtildiği gibi ağır şekilde kınanmaktadırlar.

(İlgili ayetler: Nahl Suresi, 105. ayet; Zümer Suresi, 32. ayet; Zümer Suresi, 3. ayet; Abese Suresi, 17. ayet; Casiye Suresi, 7. ayet)

Hristiyanlıkta yalan söylemek, Tanrı’nın emirlerine karşı gelmek olarak değerlendirilir ve büyük bir günah olarak görülür.

(İlgili ayetler: Çıkış 20:16, Süleyman’ın Özdeyişleri 12:22, Efesliler 4:25, Koloseliler 3:9, Vahiy 21:8)

Musevilikte yalan söylemek, Tanrı’nın emirlerine aykırıdır ve büyük bir günahtır.

(İlgili ayetler: Çıkış 20:16, Levililer 19:11, Mezmurlar 34:13, Talmud, Şabat 55a)

Ateistlerin büyük kısmı, yalan söylemenin güveni zedelediğini, toplumsal ilişkileri bozduğunu ve uzun vadede zararlı olduğunu savunurlar.

(3) İslâm Dini‘ne göre iftira, bir kişiye yapmadığı bir şeyi yapmış gibi göstermek veya onun hakkında yalan söylemektir. İnsanın sosyal ilişkilerine ve ahlaki yapısına zarar veren iftiranın, Kur’an-ı Kerim’de büyük bir günah olduğu vurgulanmıştır.

(İlgili ayetler: Nur Suresi, 23. ayet; Nisa Suresi, 112. ayet; Taberani, Kebir, 10/195

Hristiyanlığa göre iftira, Hristiyan ahlâkına ve Tanrı’nın adaletine tamamen aykırıdır. Katolik Kilisesi’nin öğretilerinde, iftira “bir insanın onurunu ve itibarını bilinçli olarak zedelemek” olarak tanımlanır ve bu büyük bir günah olarak kabul edilir. Ortodoks ve Protestan öğretilerinde de iftira, insanların arasını bozan ve toplumda kaosa sebep olan ciddi bir kötülük olarak görülür.

(İlgili ayetler:Çıkış 20:16, Mezmurlar 101:5, Süleyman’ın Özdeyişleri 6:16-19, Matta 12:36-37, Efesliler 4:31, Yakup 4:11)

Musevilikte iftira, (yalan suçlama, iftira atmak) büyük bir günahtır ve Tevrat’ta açıkça yasaklanmıştır.

(İlgili ayetler: Çıkış 23:1, Mezmurlar 101:5, Talmud, Pesahim 118a)

Ateistlere göre iftira, bir kişiye zarar vermek amacıyla kasıtlı olarak yalan söylemek olduğu için ahlaki açıdan ciddi bir suç olarak değerlendirilir.